In het tijdschrift “Atletiekleven” van december 2009 verscheen onder de rubriek “Ontluikend” een artikel van Bart Spruijt over Renée Eykens en Grégoire Coppens.
AC Kapellen is traditioneel een club van steengoede “kampers”, maar tegenwoordig scheren een aantal Kapelse jongeren hoge toppen in het afstandslopen. Vorig jaar zette Jan Adriaensen zich door bij de juniores en nu steken twee cadetten hun neus overtuigend aan het venster. Renée Eykens won de eerste drie crossen waaraan ze deelnam als cadette: Bonheiden, Mechelen en Arendonk. Grégoire Coppens werkte dezelfde drie crossen af. Hij werd derde, eerste en tweede.
Renée Eykens heeft haar debuut bij de cadetten niet gemist. Meteen winst in haar eerste drie veldloopuitstapjes. Op papier lijkt het simpel, maar ze heeft er hard voor moeten knokken. “Het was heel vermoeiend, want er stond veel wind, maar uiteindelijk heb ik toch gewonnen”, vertelt de eerstajaarscadette over de cross in Arendonk. “Op het einde heb ik toch nog een gaatje kunnen maken. De cross verliep een beetje zoals in Mechelen, alleen werd nu iemand anders tweede.”
ER VERANDERT VEEL ALS JE CADET WORDT
De loopster van AC Kapellen, die met winst in het voorprogramma van de Memorial Van Damme nogal wat indruk maakte, heeft ook de overstap naar de cadettencategorie goed verteerd. Toch is dat niet altijd evident: “Er verandert veel als je cadet wordt. Het is nu ineens meer “voor echt”, terwijl het van benjamin tot en met miniem meer speels was. Als je cadet wordt, krijg je meer tegenstanders, maar dat vind ik niet erg. Ik hou er wel van dat ik er mijn best voor moet doen”. Piste of veldloop ? “Ik vind het allebei heel leuk. Crossen zijn iedere keer anders: de ene keet heb je modder, de andere keer gras of duinen. Ik hou meer van de zwaardere crossen met modder of duinen, want gras blijft maar gras. Op de piste kun je jezelf nieuwe doelen stellen. Bij de miniemen was het nog de 1000 m, maar nu zal ik een nieuwe afstand moeten zoeken. Welke afstand me het best ligt, zal ik nog moeten uittesten. Maar in de winter ben ik meer met crossen bezig.” De volgende maanden zal ze ongetwijfeld nog vaak haar veldloopspikes aantrekken: “Welke ik allemaal nog ga lopen, weet ik niet exact, maar ik doe in ieder geval het P.K. en het B.K. Daar kijk ik enorm hard naar uit”.
GRÉGOIRE IS SNELLER
Grégoire en Renée gaan allebei naar dezelfde school: het St. Michielscollege in Brasschaat. Op vrijdag trainen ze af en toe samen bij Paul Sauviller: “Soms loopt Grégoire met me mee op training, maar hij is wel sneller. Af en toe loop ik ook met de jongere jeugd”.
In tegenstelling tot Renée Eykens – die met atletiek begon toen ze in het eerste leerjaar zat – is Grégoire nog maar net met lopen begonnen. “Dit is nog maar het eerste jaar dat ik aan veldlopen deelneem, maar ik doe al wel langer triatlon. Daarmee ben ik begonnen toen ik in het zesde leerjaar zat”, legt hij uit. “Om in de winter ook te blijven sporten, ben ik vanaf dit seizoen gaan crossen”.
KUNNEN VERLIEZEN
Ook Grégoire kwam aan de start in de cross van Arendonk. Hij werd er tweede: “Ik eindigde twee seconden na de eerste, maar ik ben blij met mijn tweede plaats. De winnaar is een heel goede loper (Glenn De Cremer – DALO). Ik doe altijd mijn best om te winnen, maar je moet ook kunnen verliezen.” Of hij zich volledig op het lopen wil toeleggen, weet de 14-jarige triatleet nog niet: “Lopen is mijn beste onderdeel”, beseft hij. “Maar ik ben nog jong en ik probeer alle sporten te leren kennen. Ik sta open voor alle sporttakken. Wat ik later ga doen, zie ik nog wel, maar in de winter ben ik van plan om veel veldlopen af te werken. AC Kapellen heeft een kalender met interessante crossen. Dat zijn er zeven of negen, en die wil ik allemaal doen. Aan het P.K. en het B.K. wil ik ook graag deelnemen. Naar triatleten wordt meer opgekeken, maar met veldlopen kom je verder.”
IEDEREEN BEDANKEN
Dat hij ver kan komen, heeft Grégoire in de afgelopen drie veldlopen bewezen: “Ik had niet verwacht dat het zo goed zou gaan. Mijn trainer zegt dat ik een goede loper ben. Door mijn grootte en kracht maak ik veel kans om vooraan te eindigen. Maar ik had nooit verwacht dat ik wekelijks op het podium zou staan”. Sommige weekends mogen zijn concurrenten echter op hun beide oren slapen: “Ik loop niet alle zondagen een cross, want ik af en toe ook een zwemwestrijd. Eigenlijk train ik nog niet zo veel op lopen, maar ik doe ook veldtoertochten met mijn vader en ik ga iedere week zwemmen”, aldus de veelzijdige (tri)atleet. “Tot slot wil ik nog iedereen die mij helpt, mensen die mij naar crossen brengen, trainers, enz. bedanken”, geeft hij nog mee.
Bart Spruijt
Met dank aan “Atletiekleven” voor publicatie van dit artikel.
