BALEN !!!!!!!!!!!!!!!!!!!! JAAAAA … het was weer zover. Van vrijdag 28 maart tot zondag 30 maart was de “Keiheuvel” voor de 17de keer onze verblijfplaats voor een weekend sport en spel. Verslag, foto’s en filmpjes van een weekend in de blakende zon, hebben we hier op een hoopje gegooid. Maar eerst en vooral: de begeleiding is gewonnen, de begeleiding is gewonnen !!!
[shashin type=”album” id=”158″ size=”small” crop=”n” columns=”1″ caption=”y” order=”date” position=”center”]
… (heel) uitgebreid foto-album van Bo Van den Wyngaert, Eddy Dierckx en Werner (bosnimf) Philips
… en klik hieronder voor een reeks filmpjes van Bo en Eddy !
… met een antwoord op de belangrijke vraag: “Wie was er het eerst, de kip of het ei ? … het ei zo blijkt !
VERSLAG
Het was vrijdagavond 18 uur en we waren er helemaal klaar voor. Moonboots, handschoenen, geitenwollen sokken en bontjassen zaten uiteraard in ieders valies na het sneeuwfiasco van vorig jaar. Maar al snel hadden we door dat het dit jaar anders zou zijn! Eenmaal daar aangekomen begon de routine: kamers verdelen, uitpakken, koek eten en een spel! Deze keer gingen de kindjes op zoek naar lichtgevende bandjes en losten ze daarbij vragen op. Liesse was het zand duidelijk niet meer gewoon en ging het wel van heel dichtbij begroeten. Hierna was het tijd om te gaan slapen na de nodige slaapwel-zoenen.
’s Morgens 7 uur: was het een vliegtuig, was het een vogel? Nee, nee … het was de kamer van de pupillen-jongens (ja,ja … met Matteo die als verstekeling op de bus was gesukkeld) die al aan het voetballen waren. Ons ontbijt werd gevolgd door de eerste training. Drill, hoogspringen, ver, horden, … het was er allemaal maar de échte uitdaging lag in het speerwerpen. Want dit jaar waren we niet alleen, we deelden ons veld met een bende pony’s en om het nog spannender te maken, was er ook een schrikdraad aanwezig.
Na het middageten gingen we naar jaarlijkse gewoonte in de speeltuin spelen en ook dit jaar kon Wim het weer niet aan, hij was TOTAAL te zwak en kreeg geen koekje! Dit werd gevolgd door het sokkenspel van Lotte (waar Jordy, toen hij zich alleen waande, zich mispakte aan een tak. Ja,ja … we hebben het gezien). Al de begeleiders hadden verschillende sokken aan die de kinderen moesten zoeken. Uiteraard wilde de begeleiding een groepsfoto die werd getrokken door, wat Merel noemde ‘topfotograaf’ Lukas … .
De tweede training werd ingezet: estafetten. Aangezien iedereen een geurtje bij had, konden we een douche wel gebruiken! Op ons gemak volgden we de betere geur van frietjes. Aan de tafel was iedereen aan het genieten (P.S.: Jonas … blijf zo verder doen met je moppen en Bart … oefen nog een beetje tegen volgend jaar).
Het was eindelijk tijd om ons te verkleden. Iedereen zag er beeldig uit, van Mickey Mouse tot heksen, Roodkapjes en de prachtige blonde verschijning van Lotte als Sneeuwwitje (P.S.: dit Sneeuwwitje ging niet dood aan een appel, maar aan hooikoorts !). Het grote ‘Disney trivial pursuit spel’ van Merel en Laura volgde, waarbij toch op te merken valt dat de jeugd van tegenwoordig een buitengewoon lage Disney-kennis heeft… (met uitzondering van Lauren … you go, Lauren!).
Het feest barstte los, zeker door de prachtige, dartelende en betoverende verschijning van Werner als bosnimf! Alle jongens stonden ongeduldig te wachten om met de begeleiding te slowen (minus Bo en Wim, om rugpijn te besparen, dansten onze twee grootsten maar met elkaar). De echte dansmoves kwamen dit jaar van Brent en Yannick en zorgden meteen voor de juiste danssfeer. Helaas pindakaas, kwam er al veel te snel een einde aan de avond. Maar om de pijn te verzachten, kreeg iedereen een nachtzoen (waar de oudste jongens hartstochtelijk naar uitkeken). Voor de begeleiding was de avond nog niet voorbij, er ontstond een ware ‘liedjes-om-ter-snelste-herkennen-battle’ waarbij onze bosnimf schandelijk laatste werd. We rondden de avond dan maar af met een potje ‘Ninja-speed’ want (op zijn Bo’s) ‘Wow, hebt ge da gezien! Ninja-reflexen.’
Wat opmerkzaam was, was de stilte die de volgende ochtend in het Balenkot heerste (yep, zelfs Matteo!). Om iedereen dan maar wakker te krijgen, begonnen we met de ochtendgym gevolgd door het ontbijt. En toen… … brak het moment van de waarheid aan… … we speelden het spel ‘Beat de trainers’. De kinderen namen het in een aantal proeven (beste groepsfoto, wie is het, konijnensprong-race, pictionary, 28 x 100 m versus 7 x 400 m, Russische eierroulette) op tegen de trainers. Het was soms heel spannend, maar meer moet hier niet over gezegd worden aangezien de TRAINERS GEWONNEN HEBBEN! Na een eierdouche konden we ons opfrissen en gaan eten.
Bo en Liesse oefenden nog eens hun lokroep waarna de laatste training volgde. Al snel kwamen er enkele ouders, broers en zussen toe die het laatste spelletje aanschouwden. Sommige broers konden het niet laten om toch nog mee te spelen, maar dat vonden sommigen niet zo erg … ;
Dus wat onthouden we: allergiepillen zijn een must, eieren in de zon ruiken niet zo fris, Wim houdt van donuts en ah ja … DE TRAINERS ZIJN GEWONNEN!
Tot volgend jaar!!
Liesse Himpens & Bo Van den Wyngaert
Onze (wonderlijke) monitorenbende … !
Het was inderdaad een super weekend….een ongelooflijk toffe groep atleten onder begeleiding van super gemotiveerde monitoren/trainers dewelke werden bijgestaan door een geoliede machine in de keuken . Was er voor de eerste keer bij en moet eerlijk zeggen wij hebben ons kostelijk geamuseerd . Wij zijn volgend jaar zeker weer van de partij (revancheke muziekquiz pakken) ….dikke proficiat KAPE .
Bedankt aan iedereen van de leiding!!! Mede en vooral dankzij jullie is ons Merel even enthousiast vertrokken als thuisgekomen, zet ze het schoolfeest hiervoor zonder pardon opzij, kijkt ze nu alweer uit naar Balen volgend jaar, én heeft haar broertje Noah nu al door dat hij er binnen een jaar of 2 sowieso mee naartoe moet!
Sport, spel, plezier en vriendschap, all-in-one: TOP!!!