Na hun promotie van vorig seizoen, traden onze masters-heren dit jaar aan in 4de Afdeling. De samenstelling van de ploeg verliep niet meteen van een leien dakje en (late) kwetsuren verstoorden de rust in het KAPE-huishouden. Spannend werd het wel op zondag 8 juni in Merksem. De hamvraag was: handhaaft de ploeg zich of niet … en het verlossende antwoord kwam er pas in de laatste proeven: JA, dus !

EINDSTAND

Ons team: Geert Folens, David Heraly, Marc Tampère, Christian Tytgat, Derrick Unknown, Walter Van Boven, Daniel Vandael, Bart Van Laer, Willy Van Wallendael en Guy Wydouw.

VERSLAG

Na de succesvolle promotie van onze masters-heren vorig jaar, lag het voor de hand dat onze “oudjes” het ook dit jaar weer wilden proberen. Door het afhaken van een aantal vaste waarden (tijdsgebrek, kwetsuren, e.d.), werd het al snel duidelijk dat het bijeenscharrelen van een volledige ploeg geen eenvoudige klus ging worden. Als dan ook nog – in de week vóór deze interclub – één van de sterkhouders en puntenpakkers Dirk Vander Avert uitviel met een voetblessure, werd het helemaal “hens aan dek”.

De inbreng van atleten-joggers van ons KAPE Jogging Team werd nog uitgebreid en zelfs een absolute neofiet – Christian Tytgat – beleefde zijn première in een verspringbak tijdens deze wedstrijd. Al gauw werd duidelijk dat het een spannend middagje ging worden in Merksem. Ultieme doel werd het behoud in de 4de afdeling van de masters-heren … en gedurende héél de wedstrijd bleef die spanning ook aanhouden. Door het forfait van BEHO, moest er nog slechts 1 extra “daler” aangeduid worden en de wissels op plaats 11 van de tussenstanden waren legio. Af en toe verscheen ook ons team op deze aartsgevaarlijke plaats.

Een (aangename) verrassing was wel dat zich – op de valreep – nog een “deus ex machina” kwam aanbieden om onze ploeg te versterken. Derrick Unknown – een Engelse atleet met héél wat ervaring én een wedstrijdnummer van KAPE – wilde onze ploeg kost-wat-kost depanneren. Zijn bijdrage aan de puntenscore van ons team, heeft ons zeker gered van de plaats als tweede “daler”. Want tot op het einde kwamen nog 4 ploegen in aanmerking voor degradatie. In het laatste kampnummer – het speerwerpen – redde AC Brabo zich al uit de gevarenzone, zodat zowel het speerwerpen als de afsluitende aflossing 4 x 400 m de definitieve doodsteek ging geven aan één van de andere 3 ploegen.

En – opluchting alom – het was de ploeg van STAX die hier uiteindelijk het gelag moest betalen. ARAC en KAPE bleken in deze slotnummers té sterk voor de Gentse ploeg, die het volgend jaar in 5de afdeling mag proberen. Onze masters-heren handhaven zich in hun 4de afdeling, met heel veel “bloed, zweet en tranen”. Daar mocht zeker op geklonken worden !

Hugo De Hoon