Stel je voor : je traint gedurende 10 weken in totaal 629 km als voorbereiding op de marathon van Boedapest. Minder dan een week voor de marathondag verneem je dat de marathon omwille van politieke rellen niet doorgaat. Wat doe je dan ?
Je vloekt eerst eens stevig, maar beseft al vlug dat er veel ergere dingen zijn dan een marathon die niet doorgaat. Je relativeert dus de zaak en vertrekt gewoon op city-trip zonder het vooruitzicht van een marathon, maar wel op die van lekkere Hongaarse “Tokay” wijn.
Haal je vervolgens het volgende voor de geest : in minder dan 1 week tijd vertellen verschillende mensen die je voordien nog nooit in je hele leven gezien hebt, dat je veel te dik bent voor een marathon en dat je meer het postuur hebt van een vogelpikker of visser (voor de statistici, nieuwsgierigen en/of echte vissers : 97 kg vers aan de haak voor een lengte van 1m91).
Wat doe je dan ? Je relativeert de zaak NIET, reageert als een stier op een rode lap en gaat koortsachtig op zoek naar een locatie om je achtste marathon te lopen. Zo kwam het dat ik op 15 oktober 2006 totaal onverwacht maar “opgeladen” deelnam aan de marathon van Amsterdam.
De eerste 3 uur had dit zeker zijn effect : ik kwam op km 35 door in een tijd van 3 u 14 min 55 sec. Drie kwartier tijd om de resterende 7 km af te werken en zo onder de “magische” grens van 4 u te blijven, dat moest lukken. Plots begonnen echter de 97 kg die ik al de hele tijd had moeten meesleuren hun tol te eisen en zakte mijn tempo als een pudding in elkaar (ook lekker trouwens, zeker chocoladepudding).
Als klap op de vuurpijl stak op km 38 mij een tamelijk mollige blondine voorbij met als outfit een vuilgroen T-shirt van VISCLUB “DE SNOEK”. Mijn benen waren totaal verzuurd en ik kon haar zelfs geen 100 meter meer volgen : een psychologische dreun van jewelste, dat T-shirtje met reclame voor een … visclub was er écht teveel aan.
Na 4u 1min en 27 sec waarbij ik 35 % – jawel – VET verbrandde van in totaal 4070 Kcal was deze marathonbeproeving voorbij. Ontgoocheld omdat ik zo kort bij de grens van 4 uur gestrand was, fier omdat ik mijn P.R. op de marathon met enkele minuutjes had kunnen verbeteren.
Ondertussen was echtgenote Margot Bogers aan haar halve marathon begonnen. Ze liep maar liefst 11 minuten sneller dan dezelfde afstand in Brussel in augustus toen ik haar mocht “hazen”. Twijfels staken dan ook onmiddellijk na haar aankomst bij mij de kop op – voor zover als dit na al het voorgaande nog nodig was. Had ze misschien in tegenstelling tot Brussel te Amsterdam wél zo een afgetraind pasta-etertje als haas tot haar beschikking gehad ? Haar antwoord stelde me gerust : het parcours te Amsterdam was gewoon vlakker …
Volgende marathonafspraak in Barcelona op 4 maart 2007. Vissers of vogelpikkers die zich geroepen voelen, mogen mij steeds vergezellen (om de marathon te lopen uiteraard).
Yves Van Cleef
RESULTATEN
Marathon
Yves Van Cleef – 4 u 01 min 27 sec
Halve marathon
Margot Bogers – 2 u 13 min 38 sec
