Lopen is genieten! 39 à 40 km … Geen volledige marathon in Kasterlee dit jaar. Op de blog werd er nog heel wat nagediscussieerd over de afstand. Bij de start werd dit niet erg duidelijk vermeld. De organisatie had om veiligheidsredenen beslist een volledig overstroomde passage van het parcours om te leiden. Terecht.
Marathon ? Cross ? Trail ?
Editie 2010 van de marathon van Kasterlee zal onder uitzonderlijke omstandigheden gelopen worden. Terwijl half België kreunt onder de ergste waterellende en overstromingen sinds decennia, trekken we naar Kasterlee. Onderweg regent het onafgebroken. Dit zou ook duren tot na het einde van de wedstrijd. Op de website werd nog een laatste bericht gepubliceerd: “De weergoden zijn ons niet echt goed gezind maar wat er ook gebeurt er zal gelopen worden.”
Bij de start kunnen we ons nog even warm en droog houden. De lokale fanfare der Kempen speelt er in de tent naast het startvak. 10 uur – start in de dorpskern van Kasterlee. De eerste van twee ronden wordt samen met de halve marathon gelopen. Vandaag loop ik zonder tijdsdoel. Als straatloper is dit ook mijn eerste natuurmarathon. Mijn tactiek bepaal ik wel tijdens de wedstrijd. Ik beslis wel om vooraan en snel te vertrekken, zodat ik niet met de massa het veld in moet. Na 2 km zijn we Kasterlee ook uit en verlaten het asfalt. De landwegen zijn vettig: modder, slijk, plassen. De lopers springen van links naar rechts om de plassen te ontwijken. De bedoeling is nu zo lang mogelijk droge voeten behouden.
Het slingerende parcours door de velden biedt een prachtig zicht op de lopers voor en achter. Ze lopen in langgerekte waaiers netjes achter elkaar, net als de wielrenners, zoekend naar de beste ondergrond. Van ver horen we muziek. Een discobar in een partytentje speelt voor de hele omgeving. We genieten lang van de goede muziek.
Na de bevoorrading op 10 km , passeren we de Ark van Noë. De naam is niet gestolen. Iets verder loopt het parcours plots dood op een vijver. Iedereen twijfelt. Is dit het parcours? Met grote passen plonsen we door de 20 m lange vijver. Het water komt tot half de knie. Er wordt hartelijk gelachen: “Wa is da, zeg !”. Een tweede vijver volgt onmiddellijk. Nu hoeven we de voeten niet meer droog te houden. Bij elke pas gutst het water uit de zompige sportschoenen.
De tweede helft van het parcours gaat verder door de heuvelachtige bossen. Regelmatig worden we aangemoedigd door de Kempenaren en door verschillende muziekgroepjes. Na 16 km beklimmen we de Hoge Mouw. Het is een opeenvolging van enkele venijnige bergjes. Boven de Hoge Mouw volgt nog een stuk los zand. Een kuitenbijter. Daarna gaat het terug naar Kasterlee-dorp.
Halfweg. Ik vertrek voor het tweede rondje. Er zijn nu heel wat minder deelnemers. Eenzaam gaat het opnieuw door de velden, de vijver, de bossen, over de bergjes, … En ondanks de aanhoudende regen blijft het prettig lopen. De natte voeten spelen me gelukkig geen parten en ik verkies nu om dóór i.p.v. rond de plassen te lopen. De velddiscobar speelt “Start me up” van The Rolling Stones.
In de laatste rechte lijn naar de aankomst wordt nog even mijn naam geroepen. Het is clubgenoot Patrick, die de medaille van de halve marathon al op zak heeft. Tussen rijen bloemen ga ik de finish over. Medaille om de hals, drankje, … De lopers bij de aankomst zijn allen voldaan en opgetogen over dit uniek loopevenement. We hangen van onder tot boven vol slijk en op de kuiten prakt nog een halve centimeter modder. Het geeft toch een beetje een heroïsch gevoel. Achteraf bedenk ik me dat mijn dochters na koor- of scoutskamp de vetzakkendag ook steeds als een hoogtepunt beschouwen. Blijkbaar vindt een mens dit leuk zo’n “vetzakkencross”.
Willy Van Wallendael
Bekijk HIER het You Tube-filmpje.
Resultaten
< 40 km
Willy Van Wallendael – 2:53:49
< 20km
Patrick Nelen – 2:09:17a
