Stef, kampioen met en zonder horden.

In het oktobernummer van “Atletiekleven” zette Hans Vanbesien de dubbelslag van Stef Vanhaeren op het B.K. Juniores in een kadertje.


10 van de 16 titels vielen in handen van eerstejaarsjuniores. Bij de helft bleken de prestaties zelfs beter dan die van de beloftenkampioenen. In tegenstelling tot de iets oudere leeftijdsgenoten, trad bij de juniores dan ook bijna alles met naam en faam aan. Dat betekende wat. Zo kwamen de EYOF-kampioenen en W.K.J.-finalisten Stef Vanhaeren en Julien Watrin in actie. Zij stonden niet meer op hun snelste benen. Maar er stak nog vaart in. Julien stormde naar 21”15 over 200 m. Frederik Claes (ATLA), met 10”83 junioreskampioen van de 100 m en ook van de partij op het W.K.J., strandde als 2^de met 22”08 op bijna één seconde. Wout Verhoeven (VAC) werd beloftekampioen in 21”44.

Stef Vanhaeren (KAPE), ook eerstejaars, beet bij de 400 m met en zonder hindernissen de spits af. “Mijn seizoen mocht echt niet langer duren. Het beste was er af. Dat voelde ik vooral bij de 400 m horden. Ik vond geen moment het goed ritme. Ik viel na een te snelle start stil en zette met 52”80 mijn minste seizoensprestatie neer. Geen verrassing uiteraard: ik werkte een goede maand eerder met het W.K.J.en het E.K. dat meteen daarna volgde, een loodzwaar programma af. Mijn piek bereikte ik toen, want haalde met 50”71 de halve finale van het E.K. Ik bleef met 47”85 bij de B.K.J. 400 m wel amper 20/100 van mijn record. Dit was mijn laatste wedstrijd van het seizoen. Ik hoefde mij niet meer te sparen. Dat werkte ontspannend.” Meerkamper Jeroen Vanmulder (DAC) eiste een seconde later het zilver op. Ook Zomergemnaar Seppe Thys (ACME), de jongere broer van voormalig hordeloopster Siska, liep als 3^de en 2^de eerstejaars nog sneller dan beloftekampioen Thomas Nulens (AVT – 49”06).

Stef Vanhaeren begon intussen het eerste jaar toegepaste psychologie. De Kapellenaar spreidt 3 àver 5 jaar. Hij voorziet ook volgend jaar een zwaar programma, want wil E.K.J. en E.K. Beloften aanpakken.

Hans Vanbesien

Met dank aan “Atletiekleven” voor publicatie van dit artikel.