In het atletiektijdschrift “Atletiekleven” verscheen in oktober 2006 een stukje over Stef Vanhaeren van de hand van Johan Permentier.
Dat de huidige cadettenlichting op de horden van een fenomenaal niveau is, weten de meeste atletiekliefhebbers al een tijdje. Terwijl Dilbekenaars Dries Peeters en Bert Pluym de 100 m en de 300 m horden domineren, staan in hun sporen twee Antwerpse eerstejaars te drummen om de fakkel over te nemen. En daar waar Rodric Seutin (LYRA) zich vooral richt op de korte afstand, combineert Stef Vanhaeren (KAPE) beide nummers met gemak. Niet alleen staat Stef voor de twee disiplines op een vierde plaats in de rankings, de sympathieke jongeman pakt ook medailles op beide onderdelen. Het hoogtepunt van een geslaagd seizoen was dan ook ongetwijfeld een zilveren Belgische medaille op de 300 m horden. “Op het Kampioenschap van Vlaanderen enkele weken voor het B.K., leek ik op weg naar een medaille op de 300 m horden. Na het overschrijden van de laatste hindernis kwam ik echter ten val omdat mijn benen totaal verzuurd waren. Op dat moment lag ik nochtans aan de leiding, maar weg was de medaille. Gelukkig kon ik even later in het zog van Dries en Rodric naar een bronzen medaille sprinten over de 100 m horden. Op het B.K. kwam dan mijn meest memorabele moment. Bert was dan wel te sterk, ik verbeterde mijn P.R. niet allen tot 40″83, ik behaalde tevens een zilveren medaille ! Even later liep ik trouwens nog de finale de 100 m horden, maar doordat ik de voorlaatste horde met mijn knie raakte, verloor ik even mijn evenwicht waardoor ik tevreden moest zijn met een vierde plaats. Als eerstejaarscadet kan ik dus terugblikken op een uitstekend seizoen”.
Antwerpen blijkt dus het volgende jaar toonaangevend te zullen worden op de horden. Rodric en Stef zullen misschien de medailles verdelen, maar toch blijft de 14-jarige Stef, die met atletiek begon dankzij zijn oudere broers Tim en Bram, bescheiden : “Mijn grote droom is om ooit eens Belgisch kampioen te worden. Hopelijk lukt dit volgend jaar al, maar dan mik ik vooral op de 300 m horden. Ik geef gerust toe dat Rodric op de hoge horden momenteel nog beter is dan ik. Wie weet kan ik hem, als ik een superdag heb, eens kloppen op de 60 m horden deze winter, maar zelfs dat lijkt me te hoog gegrepen. Mijn snelheid is mijn grote troef, maar ik ben beperkt wat betreft lenigheid. Via mijn trainer Paul Sauviller weet ik dat ik technisch ook nog een stuk kan verbeteren. Ik hoop eigenlijk gewoon dat ik deze sport kan blijven beoefenen en dat ik gespaard mag blijven van zware blessures. In het verleden had ik geregeld last van mijn lies, maar dat kan uiteraard door de groei geweest zijn”.
Ook al is Stef dan van nature misschien een typische meerkamper, toch vinden we hem zelden terug in de resultaten van meerkampkampioenschappen. “Het is zo dat ik het P.K. meerkampen wel heb meegedaan, maar me niet heb ingeschreven voor andere wedstrijden. De reden is heel eenvoudig : het polsstokspringen zit me dwars. Het is een discipline die me totaal niet ligt en dat remt me een beetje af. Geef mij dan maar zo’n interprovinciale match. Daar heb ik totaal geen stress en ik bezorgde dit jaar Antwerpen de overwinning op de 300 m horden in een nieuw P.R. van 40″82. En het was trouwens leuk om daarna een estafette te kunnen lopen met jongens die in normale wedstrijden mijn concurrenten zijn. Met Tim Cools (BRAB), Rodric, mezelf en Jens Bosman (SPBO) liepen we trouwens een zeer mooie 46″00.”
Johan Permentier
Met dank aan “Atletiekleven” voor publicatie.
